نمونه های نصب شده دستگاه پله رو

الزامات عمومی برای پله رو ها

الگوی استفاده
طراحی پله رو باید با در نظر گرفتن تعداد دفعات استفاده از آن، انجام شود.
مراقبت در برابر خطرات
مراقبتی که برای کمینه سازی ریسک همه خطرات زیر باید مد نظر قرار گیرد:
الف- بریده شدن، له شدن، گیر افتادن یا خراشیده شدن ؛
ب- گیر کردن ؛
پ- سقوط کردن و در رفتن ؛
ت- شوک و ضربه فیزیکی؛
ث- برق گرفتگی ؛
ج- آتش سوزی، که به استفاده از پله رو نسبت داده شود.
طراحی کلی
اجزا باید از ساختار مکانیکی و الکتریکی مناسب برخوردار بوده و در ساخت آنها از مواد بدون نواقص مشهود و دارای استحکام کافی و کیفیت مناسب، استفاده شود. باید اطمینان حاصل شود که ابعاد مشخص شده در این استاندارد، علیرغم وجود سایش، تغییر نمیکند. مراقبت در برابر اثرات خوردگی نیز باید مورد توجه قرار گرفته و انتقال سر و صدا و لرزش به دیوارهای اطراف و سایر سازه های نگه دارنده باید کمینه شود. همه مواد باید عاری از آزبست باشد.
رهنمودهای طراحی مختص نصب و راه اندازی
اطمینان حاصل کنید که الزامات طراحی مختص نصب و راه اندازی یا مختص کاربر، در نظر گرفته شده است.
دسترسی برای نگه داری، تعمیر و بازرسی
پله رو ها باید طوری طراحی، ساخته و نصب و راه¬اندازی شود که اجزایی که نیاز به بازرسی، آزمون، نگه¬داری یا تعمیر ادواری دارند، به راحتی در دسترس باشند.
مقاومت در برابر آتش
مواد مورد استفاده در ساخت پله رو نباید باعث افزایش احتراق شده و همچنین در شرایط آتش¬سوزی، نباید گازهای سمی و دودهای خطرناک تولید کنند.
اجزای پلاستیکی و عایق سیم¬کشی برق باید از شیوع شعله جلوگیری کرده و خوداطفاء باشد.
سرعت نامی
سرعت نامی پله رو در جهت حرکت، هنگامی که در نقاط مرجع تعریف شده در شکل¬های 1 و2 اندازه¬گیری شود، نباید از m/s 15/0 بیشتر باشد.
بار نامی
پله رو ها باید برای ظرفیت یک نفر، با بار نامی حداقل Kg 115، یا برای ظرفیت یک نفر در یک صندلی چرخدار با حداقل بار نامی Kg 150، طراحی شوند.
در صورتی که باری که منتقل می¬شود، شناخته شده نباشد (به عنوان مثال در ساختمان¬های عمومی)، توصیه می¬گردد بار نامی پله رو برای صندلی چرخ¬دار، کمتر از Kg 225 نباشد.
بیشینه بار نامی باید Kg300 باشد.
ضریب اطمینان عمومی
مگر اینکه به گونه¬ای غیر از این استاندارد بیان شود، ضریب اطمینان برای همه قسمت¬های تجهیزات، بر اساس بار تسلیم و بیشینه بار دینامیکی، نباید کمتر از 6/1 باشد. این ضریب اطمینان براساس فولاد یا مواد چکش¬خوار معادل است. برای سایر مواد، باید ضرایب اطمینان افزایش¬یافته را در نظر گرفت.
مقاومت در برابر نیروهای عملیاتی
تمام تاسیسات پله رو باید در برابر نیروهای وارده در طی کارکرد عادی، به¬کارگیری وسایل ایمنی و ضربه ناشی از توقف¬های مکانیکی در هنگام حرکت با سرعت نامی، بدون تغییر شکل دائمی مقاومت کند. اگرچه، تغییر شکل موضعی ناشی از درگیری ترمز ایمنی که بر روی کارکرد پله رو تاثیر ندارد، مجاز است.
اجزاء راهنما، متعلقات و مفاصل آن¬ها باید در برابر تغییر شکل¬های ناشی از بارگذاری نامتوازن بدون تأثیر بر عملکرد عادی، مقاوم باشد.
مراقبت از تجهیزات در برابر تاثیرات خارجی زیان¬آور
کلیات
اجزای مکانیکی و الکتریکی باید در برابر تاثیرات زیان¬آور و خطرناک عوامل خارجی که در محل نصب پیشنهادی با آن¬ها مواجه خواهند شد، محافظت شوند، برای مثال:
الف- ورود آب و مواد جامد؛
ب- اثرات رطوبت، دما، خوردگی، آلودگی جو، تابش خورشید و غیره؛
پ- تاثیرات پوشش گیاهی، جانوری و غیره.
مراقبت
موارد مراقبتی باید در طراحی و ساخت و نصب پله رو طوری باشد که تاثیرات بیان شده بالا، از عملکرد ایمن و قابل اطمینان پله رو جلوگیری نکند.
سطح مراقبت برای استفاده در فضای باز
برای استفاده در فضای باز، پله رو نباید دارای سطح مراقبت کمتر از IP 4X تعریف شده در استاندارد ملی ایران به شماره 2868: سال1395 برای تجهیزات الکتریکی باشد.
یادآوری 1- توصیه می¬شود راهنمایی در مورد ساخت تجهیزات، انتخاب محفظه¬ها، انتخاب و آماده¬سازی مواد، مواد عایق الکتریکی، تکنیک¬های آب¬بندی و غیره را با مراجعه به استانداردهای ملی مربوط، به¬دست آید.
سطح مراقبت باید به اندازه لازم و مناسب، با توجه به شرایط محلی و کارکردی، افزایش یابد (به زیربند 8-4-1 مراجعه شود).
جلوگیری از تداخل رادیویی و تلویزیونی
طراحی موتور الکتریکی، وسایل کنتاکت و کنترل باید مطابق با الزامات قانونی جهت جلوگیری از تداخل الکترومغناطیسی باشد. با این حال، اجزاء لازم جهت ایجاد یک درجه کافی از عدم تداخل، نباید در قسمتی از مدار استفاده شود که در صورت خرابی، باعث ایجاد وضعیت غیر ایمن شود.
محافظت
اجزاء (مانند چرخ¬دنده و واحد محرکه) باید تا حد امکان جهت جلوگیری از ریسک صدمه جسمی، محافظت شود. هر کجا که نیاز باشد، محافظ¬ها باید از مواد نفوذ ناپذیر باشند. امنیت پنل¬های دسترسی باید با استفاده از وسایلی که برای باز شدن به ابزار یا کلید نیاز دارند، تامین شود. به زیربندهای 7-4-5 و 7-7-4 نیز مراجعه شود.

ریلهای راهنما و متوقف کننده های مکانیکی

ریل¬های راهنما
ریل¬های راهنما باید به¬منظور نگه¬داری و راهنمایی حامل در سراسر حرکت آن فراهم شود.
ریل¬های راهنما باید از فلز ساخته شود.
ریل¬های راهنمای تاشو
ریل¬های راهنمای تاشو نباید پلکان یا سطح توقف را در زمانی که در حالت تاشده هستند، مسدود نمایند.
مقاطعی که به صورت دستی به حالت تاشده درمی¬آیند، باید در تعادل باشند.
یک سوییچ ایمنی باید به منظور جلوگیری از رسیدن پله رو به مقطع ریل تاشده تعبیه شود، مگر هنگامی که مقطع تاشده برای عملیات پله رو، در موقعیت صحیح خود قرار گرفته باشد.
در پله روهای دارای کنترل بی¬سیم، سوییچ تثبیت موقعیت ریل لولادار، ممکن است به صورت غیر مستقیم بر روی تجهیزات کنترل راه¬انداز موتور و ترمز عمل کند. این مورد یک انحراف مجــاز از زیـر بند 8-6-1 است.
سیستم کنترلی برای محرک¬های ریل راهنمای تاشو دارای موتور، باید توسط کنترل¬های فشار ثابت راه¬اندازی شود (جهت راه¬اندازی نگه داشته شود). اگرچه ممکن است کنترل¬های خود نگه¬دارنده در صورتی که انرژی سیستم ریل تاشو دارای موتور، کمتر از J 4 باشد، مورد استفاده قرار گیرند.
محرک¬های دارای موتور باید قابلیت عملکرد دستی در حالت اضطراری را نیز داشته باشند.
محرک سازوکار تاشو باید به منظور اجتناب از ایجاد خرابی در سازوکار یا ایجاد خطر برای کاربر، محافظت شود و بهتر است مقطع تاشو ریل راهنما دارای یک مانع باشد.
ریل راهنمای پله رو
بر روی هر ریل راهنمای پله رو، تنها باید یک حامل قرار گیرد. ریل راهنمای پله روی مجاور نیز باید به گونه-ای قرار گیرد که هیچ¬گونه خرد کردن یا برش دادن خطرناک بین حامل¬ها، هنگامی که آن¬ها در موقعیتی نزدیک به هم قرار دارند، اتفاق نیفتد.
متوقف¬کننده¬های مکانیکی انتهایی
در صورت امکان باید برای پله رویی که فراتر از طرفین مسیر پیمایش حرکت می¬کند، متوقف¬کننده¬های انتهایی مکانیکی نصب شود.

ترمز ایمنی و کنترل کننده اضافه سرعت

کلیات
پله رو باید دارای یک ترمز ایمنی باشد. ترمز ایمنی باید با توجه به بار نامی و بارهای ضربه¬ای مربوطه، پله رو را متوقف کرده و نگه دارد.
چهار استثنا برای این الزام وجود دارد:
الف- جک¬های هیدرولیکی محرک با عملکرد مستقیم نیازی به ترمز ایمنی ندارند (به زیربند 7-13-6 مراجعه شود)؛
ب- هنگامی که پله رو به¬وسیله محرک حلزونی/قطعه راه¬اندازی می¬شود؛
پ- هنگامی که پله رو توسط یک پیچ اسکرو یا مهره چرخشی خود نگه¬دارنده، راه¬اندازی می¬شود (به زیربندهای 6-8 و 7-7-5 مراجعه شود)؛
ت- سایر محرک¬ها به شرط آن¬که:
– خرابی موجود در یکی از اجزاء محرک، به استثنای طناب يا زنجير تعلیق، نتواند باعث افزایش بیش از حد سرعت (یعنی بیشتر از m/s 3/0) پله رو به سمت پایین شود،
– خرابی باید باعث شود پله رو با استفاده از عملکرد یک سوییچ ایمنی مطابق با زیربند 8-6 یا سایر وسایل مشابه، متوقف شود.
یادآوری- در مورد ب فرض می¬شود که قسمت¬های چندگانه درون این سیستم محرک، یک سطح معادل از ایمنی را نسبت به یک مهره یا سوییچ ایمنی فراهم کند.
ترمز ایمنی باید بر روی حامل نصب شود، مگر در پله روهایی که سیستم محرک آن¬ها، منطبق با زیر بندهای 7-8 و 7-11 است.
هنگامی که ترمز ایمنی به¬کار می¬رود، هیچ کاهشی در کشش طناب یا زنجیر یا سایر سازوکارهای مورد استفاده برای به¬کارگیری ترمز ایمنی یا حرکت حامل در جهت پایین، نباید ترمز ایمنی را آزاد کند.
ترمز ایمنی باید قادر به متوقف کردن و نگه¬داری حامل که بار نامی خود را حمل می¬کند، در فاصله mm 150 از جایی که ترمز ایمنی درگیر می¬شود، باشد.
ترمز ایمنی باید طوری طراحی شود تا با ریل راهنما یا المان مشابه، به¬طور ایمن درگیر شود. تجهیزات درگیری باید به¬طور متوالی قرار گرفته و دارای پروفیل بادامکی یا سازوکار مشابه باشد.
هر محور، فک، گوه یا تکیه¬گاهی که قسمتی از ترمز ایمنی را تشکیل داده و در حین عملیات، تحت تنش قرار می¬گیرد، باید از فلز یا سایر مواد چکش¬خوار ساخته شود.
به کارگیری ترمز ایمنی نباید باعث تغییر شیب برای حامل دارای صندلی به بیش از °10 و برای حامل دارای کفی برای ایستادن یا کفی صندلی چرخ¬دار به بیش از °5 شود.
کنترل
ترمز ایمنی باید به¬صورت مکانیکی قبل از آن¬که سرعت پله رو از m/s 3/0 فراتر رود، توسط یک کنترل¬کننده اضافه سرعت، درگیر شود، به¬غیر از پله روهای هیدرولیکی که به¬طور غیرمستقیم معلق بوده و در آن¬ها ترمز ایمنی توسط یک طناب ایمنی که مستقل از سیستم تعلیق است، توسط شل¬شدن یا پاره¬شدن طناب یا زنجیر تعلیق درگیر می¬شود. در پله روهای معلق زنجیری با یک زنجیر تعلیق تکی، ترمز ایمنی باید در صورت شل شدن یا پارگی زنجیر تعلیق، درگیر شود.
آزادسازی
آزادسازی ترمز ایمنی، تنها باید با بالا بردن پله رو، امکان¬پذیر باشد. بعد از آزادسازی آن، ترمز ایمنی باید برای استفاده بعدی، در حال آماده به¬کار باقی بماند.
در دستورالعمل¬های عملیاتی باید توصیه شود که آزادسازی و تنظیم مجدد ترمز ایمنی، تنها باید توسط کارشناس فنی انجام پذیرد.
دسترسی برای بازرسی
ترمز ایمنی باید برای بازرسی و آزمایش، به راحتی قابل دسترس باشد.
چک کردن الکتریکی
هنگامی که ترمز ایمنی درگیر است، یک وسیله الکتریکی مطابق با زیربند 8-6 که با استفاده از ترمز ایمنی فعال می¬شود، باید بلافاصله توقف را آغاز و از راه¬اندازی ماشین جلوگیری کند.
کنترل¬کننده اضافه سرعت
اگر کنترل¬کننده اضافه سرعت، خود را با استفاده از یک زنجیر یا طناب تعلیق اصلی راه¬اندازی می¬کند، ترمز ایمنی باید توسط سازوکاری که با شکستن، یا شل¬شدن وسایل تعلیق عمل می¬کند، راه¬اندازی شود.
هرگونه محرک اصطکاکی در کنترل¬کننده اضافه سرعت، باید از محرک اصطکاکی اصلی بر روی پله روها با محرک اصطکاکی، مستقل باشد.
در پله روها با یک زنجیر تعلیق تکی، این اجازه وجود ندارد که کنترل کننده اضافه سرعت توسط زنجیر تعلیق راه¬اندازی شود.
واحد پایش چرخش
اگر محرک کنترل¬کننده اضافه سرعت از نوع اصطکاکی باشد، سیستم کنترل باید شامل مداری باشد تا چرخش کنترل¬کننده اضافه سرعت را در حین حرکت، پایش کند. اگر چرخش متوقف شود، برق محرک موتور و ترمز باید ظرف مدت s 10 یا پس از جابجایی m 1، قطع شود.
ممکن است به¬وسیله رهاسازی دکمه کنترل جهت، حرکت ادامه¬دار باشد. صحت عملکرد باید حداقل یک¬بار در طی حرکت عادی بررسی شود. دستورالعمل¬های کاربر باید دربردارنده توصیه¬های مشخصی باشد که نشان¬ دهد عملکرد متناوب کنترل¬کننده اضافه سرعت، به معنی عدم کارکرد صحیح آن است و همچنین توجه به سرویس کاری قبل از استفاده ضروری است.
نیروی منتقل شده توسط اصطکاک به¬وسیله چرخشی باید حداقل دو برابر نیروی لازم جهت درگیری ترمز ایمنی باشد.
مهره ایمنی
در مورد محرک¬های پیچ اسکرو و مهره، مهره ایمنی بدون بار دیگری باید به¬منظور تحمل بار و اعمال یک کنتاکت ایمنی در هنگام خرابی مهره محرک، همانند موردی که جهت ایجاد درجه¬ای از ایمـنی در زیربند 6-1 مشخص شده¬است، فراهم شود. کنتاکت ایمنی باید برای قطع برق موتور و ترمز در هنگام وقوع خرابی مهره محرک، عمل کند.
لزوم مراقبت از کنتاکت ایمنی در برابر تاثیرات آلودگی و لرزش، باید مدنظر قرار گیرد.

واحدهای محرکه و سیستمهای محرک

الزامات عمومی
یادآوری- در استاندارد ISO 9085-1 راهنمایی مربوط به محاسبه ظرفیت بار چرخ¬دنده¬های ساده و مورب، بیان شده است.
روش منتخب محرک باید مطابق با یکی از سیستم¬های مشخص شده در زیربندهای 7-4 تا 7-13 باشد. از سایر روش¬های محرک، به شرط آن¬که سطح معادلی از ایمنی را ایجاد کنند، می¬توان استفاده کرد.
همه انواع محرک¬ها به¬جز محرک هیدرولیکی، باید در هر دو جهت حرکت، راه¬اندازی شوند.
ضرایب اطمینان مورد استفاده در طراحی واحدهای محرکه چرخ¬دنده¬ای، حتی پس از در نظر گرفتن کامل تاثیرات احتمالی سایش و خستگی در طول عمر طراحی¬شده سیستم محرک چرخ¬دنده¬ای اتفاق می¬افتد، باید نگه¬داری شود.
مگر اینکه تشکیل یک قسمت یکپارچه از محور یا واحد محرکه آن، هر قرقره، طناب فولی، چرخ¬دنده ساده، حلزونی و چرخ حلزون یا ترمز فولی که باید روی محورآن ثابت شود یا سایر واحدهای محرک با استفاده از یکی از روش¬های زیر صورت گیرد:
الف- خارها ؛
ب- هزار خاری¬ها ؛
پ- پین¬گذاری عرضی.
ت- از سایر روش¬ها، به شرط آن¬که درجه ایمنی معادل موارد الف، ب و پ را داشته¬باشد، می¬توان استفاده کرد.
سیستم چرخ¬دنده¬ای باید تا حد امکان محافظت شود. چنین محافظ¬هایی باید از مواد نفوذناپذیر باشد.
اگر از محرکه¬های میانی زنجیری یا تسمه¬ای در سیستم محرک استفاده شده باشد، بنابراین شرایط زیر باید برآورده شود:
الف- خروجی چرخ¬دنده¬ای محرک باید در طرف بار محرکه میانی زنجیری یا تسمه¬ای قرار گیرد و همچنین؛
ب- خروجی محرک چرخ¬دنده¬ای باید خود نگه¬دارنده باشد، یا
پ- ترمز باید در طرف بار محرکه میانی زنجیری یا تسمه¬ای قرار گیرد و باید حداقل از دو تسمه استفاده شود. محرکه میانی زنجیری یا تسمه¬ای باید با استفاده از یک کنتاکت ایمنی پایش شود، که در صورت بروز پارگی هر زنجیر یا تسمه، باید جریان برق موتور و ترمز را قطع کند. اگر تسمه¬های V شکل مورد استفاده قرار می¬گیرد، برق موتور و ترمز نیز باید در هنگام شل شدگی هر تسمه، نیز قطع شود.
سیستم¬های تعلیق طنابی یا زنجیری باید به همراه یک وسیله دیگر، در هنگام شل¬شدگی طناب یا زنجیر، با عملکرد یک کنتاکت ایمنی، شروع به قطع جریان الکتریکی موتور و ترمز کرده و بنابراین از هر گونه حرکت حامل تا زمانی که طناب یا زنجیر به درستی کشیده شوند، جلوگیری کند.
سیستم ترمز
کلیات
یک ترمز اصطکاکی الکترومکانیکی باید نصب شود (به جز پله روهای با محرک هیدرولیکی که مطابق با زیربند 7-13 هستند) که باید بتواند پله رو را در مسافت mm 20 متوقف کرده و آن را تحت بار نامی، محکم نگه¬دارد. ترمز باید به¬صورت مکانیکی اعمال و به¬صورت الکتریکی رها شود. ترمز نباید در حالت عملکرد عادی آزاد شود مگر اینکه جریان الکتریکی به صورت همزمان به موتور پله رو اعمال شود. ایجاد وقفه در برق سیستم ترمز باید مطابق با زیر بند 8-3 کنترل شود.
توصیه می¬شود که ترمز توانایی توقف و نگه¬داری پله رو را، حتی با %25 اضافه بار داشته باشد.
ترمز الکترومکانیکی
جزئی که ترمز روی آن عمل می¬کند باید به صورت غلطشی (بدون لغزش) با جزء نهایی محرک کوپل باشد (به عنوان مثال: طناب فولی، چرخ زنجیر، پیچ اسکرو، مهره و غیره) مگر اینکه جزء محرک نهایی، خود نگه-دارنده باشد.
لنت¬های ترمز باید از مواد ضد حریق و مقاوم به آتش باشد و باید به حدی امنیت داشته باشد که سایش عادی باعث تضعیف بست¬های آن نشود.
هیچ خطای اتصال به زمین یا خاصیت مغناطیس پس¬ماندی نباید در زمان ایجاد وقفه در جریان الکتریکی متصل به موتور محرک، از اعمال ترمز جلوگیری کند.
هر ترمزی که قابلیت آزادسازی دستی دارد باید برای آزاد نگه داشتن ترمز، نیاز به نیروی ثابتی داشته باشد.
اگر یک یا چند فنر حلقوی برای کفشک¬های ترمز استفاده می¬شود، این فنرها باید در حالت فشرده بوده و به اندازه کافی باشند.
عملکرد اضطراری/دستی
یک وسیله عمل¬کننده اضطراری، باید فراهم شود.
در مواقعی که عملیات اضطراری با استفاده از وسایل چرخشی دستی انجام می¬شود، واحد چرخشی دستی باید به¬وسیله یک چرخ صاف بدون سیم¬پره، عمل کند. همچنین می¬توان از یک منبع یا وسیله تامین برق آماده به کار، به¬منظور مکانیزه کردن عملیات، استفاده کرد. در این حالت، باید این امکان وجود داشته باشد که کفی به همراه بار نامی به یک سطح توقف آورده شود. بنا به دلایل ایمنی هر کجا که نیاز باشد، باید از یک کنتاکت ایمنی به¬منظور مراقبت در برابر عملکرد نامناسب کنترل¬های عادی، زمانی که تحت شرایط اضطراری عمل می¬کنند، استفاده شود.
دستورالعمل¬های عملکرد اضطراری/دستی باید به¬صورت برجسته و نمایان در معرض دید باشد و باید بیان کند که در مواقع اضطراری، پله رو بایستی خاموش شده و حامل، تحت نظارت مستمر قرار گیرد.
در جایی که گشتاور مقاوم ترمز آن¬قدر زیاد است که چرخش دستی اضطراری نمی¬تواند بر آن غلبه کند، باید ابزاری برای آزادسازی ترمز فراهم شود. سقوط آزاد غیر قابل کنترل نباید در هیچ شرایطی امکان وقوع داشته باشد. وسیله¬ای که در یک موقعیت قفل¬شده نگه¬داری می¬شود، نباید برای رهاسازی ترمز استفاده شود.
باید یک برچسب راهنما، مطابق با زیربند 12-2-5-2 فراهم شود.
اگر پله رو طوری طراحی شده باشد که باید به¬طور عادی با استفاده از ابزار هیدرولیکی عمل کند، یک شیر کاهنده خود تنظیم دستی باید برای جلوگیری از حرکت حامل با سرعتی بیش از حد سرعت نامی، فراهم شود. عملکرد این شیر باید نیازمند یک نیروی دستی پایدار باشد.
در مورد پله روهایی که دارای محرک هیدرولیکی غیرمستقیم هستند که ممکن است شل¬شدگی طناب یا زنجیر در آن¬ها رخ دهد، عملکرد دستی نباید در زمانی که فشار پایین¬تر از کمینه فشار کاری است، باعث باز شدن این شیر شود.
یک پمپ دستی که باعث حرکت حامل در جهت بالا می¬شود، باید به¬طور دائمی برای هر پله رویی که حامل آن دارای ترمز ایمنی یا وسیله قفل¬کن است، نصب شود.
پمپ دستی باید به مدار بین شیر یک¬طرفه یا شیر (های) جهت پایین و شیر قطع کن ، وصل شود.
پمپ دستی باید به یک شیر فشار شکن برای محدود کردن فشار تا 3/2 برابر فشار بار کامل، مجهز شود.
الزامات تکمیلی برای محرک معلق طنابی
طناب¬ها
همه طناب (ها) باید مطابق با استانداردISO 4344 باشند. ضریب اطمینان طناب¬ها نباید کمتر از 12 باشد. ضریب اطمینان باید نسبت بین کمینه بار پارگی طناب (N) و بار پیوسته اعمال¬شده با استفاده از بالا بردن حامل در بیشینه زاویه کاملا بارگذاری شده، باشد. گواهی¬های آزمون برای طناب (ها) باید توسط تولیدکننده در فایل نگه¬داری شده و براساس درخواست، ارائه شود. با استفاده از روش¬هایی مانند سوکت¬های پرشده از فلز یا رزین، سوکت¬های قلاب¬گوه¬ای خود سفت شونده، قلاب¬هایی با نقطه اتصال اشکی شکل با گیره¬های طنابی یا قلاب¬های با بست فلزی استوانه¬ای با دست تابیده شده، دو سر طناب باید به حامل، وزنه تعادل یا نقاط معلق، متصل شود.
کمینه قطر طناب، باید mm 5 باشد.
ضریب اطمینان تکیه¬گاه طناب نباید کمتر از 10 باشد.
در پله روهای معلق طنابی، باید حداقل دو طناب نصب شود. توجه کنید که این الزام در پله روهای با محرک طناب و گوی هدایت شده همراه با وسیله متوقف¬کننده و سیستم پشتیبانی، کاربرد ندارد (به زیربند 7-8 مراجعه شود).
ابزار یکسان¬سازی کشش طناب¬ها باید فراهم باشد.
استفاده از محرک کششی طنابی، مجاز نیست.
فولی¬های چرخشی
فولی¬های چرخشی مورد استفاده برای طناب¬های معلق، باید دارای شیار باشد. شیارها باید دارای سطحی صاف با پرداخت نهایی با لبه¬های گرد باشند. فولی¬های چرخشی مسطح، مجاز نیستند. قسمت پایین شیار طناب باید به شکل کمانی از دایره باشد که زاویه آن کمتر از °120 نیست. شعاع شیار نباید کمتر از % 5 و بیش از % 5/7 شعاع اسمی طناب معلق باشد. شیارها باید طوری باشند که فاصله کافی بین چرخش¬های مجاور طناب بر روی فولی و همچنین بین هر قسمت از طناب که به فولی متصل می¬شود و چرخش مجاور، وجود داشته باشد. شیارهای فولی نباید عمقی کمتر از یک سوم قطر اسمی طناب داشته باشند. تنها یک لایه از طناب باید روی فولی پیچیده شود.
قطر فولی که از ته شیار اندازه¬گیری می¬شود نباید کمتر از 21 برابر قطر اسمی طناب باشد. وقتی که حامل در پایین¬ترین نقطه خود قرار دارد، نباید کمتر از 5/1 دور خواب طناب بر روی فولی وجود داشته باشد.
فلنج¬های فولی باید به صورت شعاعی با حداقل قطر دو طناب فراتر از قطر دایره گام طناب، قرار گیرند.
فولی¬های چرخشی باید مطابق با زیربند 7-1-3 به محور واحد محرک، متصل شوند.
پولی¬ها و پولی¬های هرزگرد
پولی¬ها باید شامل موارد امنیتی اضافی باشند تا از طناب در مقابل سایش و کهنگی مراقبت کنند. شیارها باید دارای سطحی صاف با پرداخت نهایی و لبه های گرد باشند. ته شیار باید دارای شکلی مشابه با شیار فولی باشد، اما عمق شیار نباید کمتر از 5/1 برابر قطر اسمی طناب باشد. زاویه کناره شیارهای پولی باید تقریبا °50 باشد.
قطر پولی¬ها که در ته شیار اندازه¬گیری می¬شود، نباید کمتر از 21 برابر قطر اسمی طناب باشد.
زاویه تغییر شکل
بیشینه زاویه تغییر شکل (زاویه انحراف ) در رابطه با شیارها، نباید از °4 بیشتر شود.
حفظ طناب
به¬منظور اطمینان از حفظ طناب در شیار، تحت هر شرایطی و همچنین به¬منظور اطمینان از عدم ایجاد گره بین طناب و فولی یا پولی، فولی¬¬ها و در صورت لزوم پولی¬ها باید دارای محافظ باشد. همچنین در صورتی که موقعیت طناب¬ها ایجاد خطر می¬کند، باید دارای محافظ باشند.
الزامات اضافی برای محرک دنده شانه¬ای و چرخ¬دنده پینیون
یادآوری 1- این نوع از محرک¬های غلظشی به¬طور خاص برای پله روهایی کاربرد دارند که مسیرهای منحنی و/یا مسیرهای با شیب متغیر را طی می¬کنند.
یادآوری 2- به منظور بهره¬مندی کامل از مزایای بالقوه ایمنی در این نوع محرک، بهتر است تمهیدات خاصی در طراحی زنجیره چرخ¬دنده¬ای از موتور به پینیون و به¬طور خاص در استحکام محور خروجی در نظر گرفته شود.
چرخ¬دنده پینیون محرک
چرخ¬دنده پینیون محرک باید از فلز ساخته شده باشد و باید طوری طراحی شود که در برابر سایش مقاوم باشد. ضریب اطمینان مورد استفاده در طراحی هر چرخ¬دنده پینیون محرک، حتی پس از در نظر گرفتن کامل تاثیرات بارگذاری دینامیکی، سایش و خستگی که احتمال دارد در طول عمر طراحی شده چرخ¬دنده پینیون محرک و اجزاء وابسته به آن اتفاق می¬افتد، را باید حفظ کند. باید با ایجاد تعداد کافی دندانه، از وقوع پدیده برش ریشه دندانه جلوگیری شود. چرخ¬دنده پینیون باید مطابق با زیربند 7-1-3 به محور خروجی متصل شود.
دنده(های) شانه¬ای محرک
د¬نده (های) شانه¬ای باید از فلز ساخته شده و از نظر استحکام در مقابل سایش و ضربه دارای خواصی مطابق با خواص چرخ¬دنده پینیون بوده و یک ضریب اطمینان معادل را داشته باشد.
دنده (های) شانه¬ای مخصوصا در انتهای خود باید به¬طور ایمن به ریل (ها) متصل شده و باید ابزاری برای حفظ مداومت درگیری چرخ¬دنده¬ها بین پینیون و دنده شانه¬ای تحت همه شرایط بار، فراهم شده باشد. همه اتصالات در چرخ¬دنده شانه¬ای باید به درستی هم¬راستا شود تا از بروز خطا در زمان درگیر شدن چرخ¬دنده¬ها یا خرابی آن¬ها جلوگیری شود.
محافظت
برای کمینه¬سازی خطرات گیرکردن بین چرخ¬دنده شانه¬ای و چرخ¬دنده پینیون و سایر قسمت¬ها، محافظ¬هایی باید نصب شود (به زیربند 4-13 مراجعه شود).
در بررسی پله روهای دارای ریل منحنی شکل، باید ضرورت وجود هشدارها در مجاورت خطرات احتمالی، بیان شود.
الزامات اضافی برای محرک معلق زنجیری
یادآوری- سیستم¬های محرک زنجیری که هم ثابت و هم هدایت¬شده هستند ممکن است به¬عنوان سیستم¬های محرک چرخ-دنده شانه¬ای و چرخ¬دنده پینیون محسوب ¬شوند.
چرخ زنجیرها
تمام چرخ زنجیرهای محرک باید از فلز ساخته شده و دارای حداقل 16 دندانه ماشین¬کاری شده باشند که حداقل هشت دندانه باید درگیر شود. کمینه زاویه درگیری باید °140 باشد. چرخ زنجیر محرک باید مطابق با زیربند 7-1-3 بر روی محور محرک نصب شود.
زنجیرها
همه زنجیرها باید مطابق با الزامات استاندارد ISO 606 باشد. ضریب اطمینان زنجیر (ها) بر اساس استحکام کششی نهایی، نباید کمتر از 10 باشد. ضریب اطمینان باید نسبت بین کمینه بار شکست (N) هر زنجیر و بار پیوسته تحمیل¬شده در بیشینه زاویه بالا بردن حامل کاملا بارگذاری¬شده، باشد. گواهی¬های آزمون برای زنجیر (ها) باید توسط سازنده در فایل نگه¬داری شده و براساس درخواست، ارائه شود (به پیوست ب مراجعه شود).
استحکام حلقه¬های اتصال و تكيه¬گاه¬هاي زنجیر نباید کمتر از استحكام زنجیر باشد.
در پله روهایی با دسترسی محدود، با ظرفیت بار کمتر از Kg 125 و با حامل صندلی¬دار یا حامل دارای کفی برای ایستادن، تنها باید یک زنجیر تعلیق تکی مورد استفاده قرار گیرد (به زیربندهای 6-2 و 6-6 مراجعه شود).
در هنگام استفاده از دو یا چند زنجیر تعلیق، باید ابزارهایی به منظور ایجاد کشش برابر در آن¬ها وجود داشته باشد.
اتصالات انتهايي و مياني زنجیر باید در برابر جداشدن محكم و ايمن باشد.
مراقبت و محافظت
باید وسايلي برای جلوگیری از مسدود شدن به علت بد کارکردن یا شل¬شدن زنجیرها و جلوگیری از خارج شدن زنجیرها از چرخ زنجیرها یا حرکت روي دندانه¬هاي آن¬ها، فراهم شده باشد.
محافظ¬هايي باید برای جلوگیری از خطرات گیرکردن بین چرخ زنجیر و زنجیر، یا زنجیر و سایر قسمت¬ها، نصب شود.
الزامات اضافی برای پیچ اسکرو و مهره محرک
پیچ اسکرو محرک
پیچ اسکرو محرک باید از یک فلز با استحكام کافی در برابر ضربه، ساخته شود. پیچ اسکرو محرک باید طوری طراحی شود که در برابر سایش مقاوم بوده و دارای کمینه ضریب اطمینان شش، بر اساس استحکام کششی نهایی و بار دينامیكي باشد، مگر اینکه پیچ اسکرو در معرض بار فشاری قرار گیرد، در اين صورت کمینه ضریب اطمینان سه، باید در برابر كمانش اعمال شود.
یادآوری- پیچ¬های اسکرو چرخشی نیاز به مراقبت ویژه¬ای دارند تا اطمینان حاصل شود که ضريب اطمینان در برابر كمانش، حفظ می¬شود.
مهره محرك
مهره محرك باید از یک فلز سازگار با پیچ اسکرو با توجه به استحکام در برابر سایش و ضربه ساخته شده و دارای یک ضریب اطمینان معادل باشد. پوشش کم اصطکاک از مواد پلاستیکی یا مشابه آن، مجاز است.
مونتاژ پیچ اسکرو/مهره
حركت اجزای چرخشی باید به¬طور مستقیم با استفاده از ترمز، کنترل شود. با این حال، در صورت برآورده شدن شرایط زیربند 7-1-4، محرك¬هاي زنجیري یا تسمه¬ای مجاز است. جزء چرخشی باید با استفاده از یاتاقان¬هایی که به حد کافی پشتیبانی¬شده، در برابر حرکت محوری یا شعاعی محدود شود.
محافظت
به¬منظور محافظت موثر از تمام قسمت¬های متحرک و جلوگیری از رسوب خاک یا سایر مواد خارجی در رزوه-های پیچ اسکرو، بايد وسایلي فراهم شده باشد.
مهره ایمنی
در محرك¬هاي پیچ اسکرو و مهره خود نگه¬دارنده می¬توان از یک مهره ایمنی به جای ترمز ایمنی استفاده کرد (به مورد پ زیربند 6-1-1 و زیربند 6-8 مراجعه شود). مهره باید ضریب اطمینانی برابر با ضریب اطمینان مهره محرك داشته باشد.
الزامات اضافی برای محرک طناب و گوی هدایت¬شده
در صورتی که چیدمان مرکب از یک وسیله بازدارنده و سیستم پشتیبانی باشد، می¬توان از یک طناب در چنین سیستم¬هایی استفاده کرد.
ضریب اطمینان طناب بالابر نباید کمتر از 12 باشد. ضریب اطمینان، باید نسبت بین کمینه بار پارگي طناب و بار اعمال¬شده بر طناب، در چرخ محرك، هنگام بالارفتن حاملی که به¬طور کامل بارگيري شده در زاویه بیشینه، با در نظر گرفتن اصطکاک ناشی از گوی¬هاي پشتیبان، باشد.
گوی¬های ياتاقان تحت بار باید طوری روی طناب بسته شود که 12 برابر ضریب اطمینان اشاره شده در بالا، با تعداد گوی¬هايي که در یک زمان روي چرخ¬دنده قرار می¬گیرند، به¬دست آید.
ملحقات طناب بر اساس استحکام کششی نهایی، باید دارای کمینه ضریب اطمینان 10 باشد.
الزامات اضافی برای محرك قطعه دندانه حلزوني
قطعات دندانه¬دار باید از فلز باشد، احتمالا با پوشش، و از نظر ابعادی طوری باشند كه ضریب اطمینان در برابر شکستگی بر اساس استحکام کششی نهایی در بیشینه بار استاتیک مجاز مورد نظر، حداقل شش شود. قطعات مجاور باید همیشه یکدیگر را همپوشانی کنند.
حلزونی بالابر باید از فلز ساخته شود. جنس حلزونی نسبت به جنس قطعات دندانه¬دار باید در برابر سایش، مقاوم¬تر باشد. حلزونی باید طوری اندازه شود تا بیشینه بار استاتیک روی هر پیچ اسکرو بارگذاری شده از بار شکست مجاز، بيشتر نشود. حداقل دو رزوه باید همواره به¬طور همزمان درگير باشند.
حرکت شعاعی حلزونی باید محدود شود تا درگيري حلزوني/قطعه کمتر از اسمی نباشد. حلزونی، حتی در صورت شکست شفت اصلی، باید به¬صورت محافظت¬شده در برابر جابجایی، مستقر شود.
اگر محرك خود نگه¬دارنده نباشد، حامل باید دارای یک ترمز ایمنی و کنترل¬کننده اضافه سرعت باشد.
الزامات اضافی برای محرك اصطکاک/کشش
کشش بین چرخ¬های کشش و مسیر باید با محاسبات و آزمون در بار نامی بعلاوه % 25 ثابت شود. بهتر است تأیید شود که این امر حتی پس از اثرات سایش در طول خدمت¬رسانی عادی به¬دست خواهد آمد. چرخ¬های کشش باید به¬طور خودکار تنظیم شده تا اطمینان حاصل شود که حتی علیرغم وجود اثرات سایش (به زیربند 6-6 نیز مراجعه شود)، گير كشش حفظ می¬شود.
چرخ¬های کشش باید از فلز ساخته شوند، مگر اینکه سطح كار احتمالا از تایری با جنس دیگر تشکیل شده باشد، مشروط به اين¬كه سايش یا شکست آن باعث کاهش گير کششی به زیر کمینه مشخص شده نشود.
الزامات اضافی برای محرك زنجیر هدایت¬شونده
محرك زنجیر هدایت¬شونده با یک زنجیر ثابت باید به¬عنوان یک سیستم محرك چرخ¬دنده شانه-ای و چرخ¬دنده پینیون در نظر گرفته شود.
محرك زنجیر هدایت¬شونده با یک زنجیر متحرک، باید به¬عنوان یک سیستم محرک تعلیق زنجیری محسوب شود که مطابق با زیربند 7-6 محاسبه شده، مگر در صورتي كه ترمز ایمنی در زنجیر عمل کرده و زنجیر به¬طور محکم، طوری هدایت ¬شود که یک تكيه¬گاه بین حامل و نقطه عملکرد ترمز ایمنی پس از آن فراهم كند، در صورت شکستن زنجیر، زنجیر و راهنماهای آن باید به¬عنوان یک سیستم محرك پشتیبانی شده در نظر گرفته شود. هنگامی که زنجیر به¬عنوان یک سیستم پشتیبانی عمل می¬کند، کمینه ضریب اطمینان سه در برابر كمانش، باید برای زنجیر پشتیبانی و راهنما¬هاي آن، اعمال شود.
الزامات اضافی برای محرك زنجیر هدایت¬شونده با یاتاقان¬های غلطشی و یاتاقان¬های قطعه¬ای
وسايل تعلیق کامل شامل زنجیر هدایت¬شونده، یاتاقان¬های غلطشی، یاتاقان¬های قطعه¬ای و بست-های آن¬ها باید بر اساس استحکام کششی نهایی، دارای کمینه ضریب اطمینان شش باشند، به¬جز زنجیر هدایت¬شونده که باید دارای کمینه ضریب اطمینان 10 باشد.
حداقل باید دو یاتاقان غلطشی و دو جزء یاتاقانی درگير بوده و بارگذاري باید به¬طور مساوی تسهیم شود.
الزامات اضافی برای محرك هیدرولیکی
یادآوری- راهنمايي و توصیه¬هایی برای طراحی سیستم¬های هیدرولیک قابل اعتماد و ایمن در استاندارد ISO 4413 بیان شده است. نمادهای گرافیکی و مداري که باید در نمودارهای مدار هیدرولیکی استفاده شوند، در استاندارد ISO 1219-1 بیان شده است.
فشارها
برای محاسبه تنش¬ها در اجزائي مانند شیرها، جک¬ها و لوله¬ها (به¬غیر از شیلنگ¬های انعطاف پذیر) موارد زير باید در نظر گرفته شود:
الف- بیشینه فشار هیدرولیکی استاتيكی بارگذاری کامل؛
ب- کمینه ضریب اطمینان 7/1 بر مبنای تنش تسلیم مواد؛
پ- کمینه ضریب اطمینان 3/2 برای افت¬هاي اصطکاک و قله¬های فشار.
برای محاسبه تنش¬های فشاری در جک¬ها در موقعیت کاملا باز شده، موارد زير باید در نظر گرفته شود:
الف- بیشینه فشار برابر با % 140 فشار بار کامل؛
ب- کمینه ضریب اطمینان 3/2.
شیلنگ¬های انعطاف¬پذیر باید تحمل حداقل 8 برابر فشار بار کامل را داشته باشند.
جك¬ها
چدن خاکستری یا سایر مواد شکننده نباید در ساخت جک¬ها و اتصالات مربوط به آن¬ها استفاده شود.
جک¬ها باید طوری نصب شوند که فقط تحت بارهای محوری قرار گرفته و در محدوده حرکتی خود توسط ترمزها یا ابزار موثر مشابه، از حرکت میله پیستونی خارج از حدود جک، جلوگیری شود.
شیر فشار شکن (شیر اطمینان)
مدار هیدرولیکی باید دارای یک شیر فشارشکن باشد که بین پمپ و شیر یک¬طرفه نصب شده باشد. این شیر باید طوری تنظیم شود که فشار را حداکثر تا % 140 فشار بار کامل محدود کند.
شیر یک¬طرفه
مدار هیدرولیکی باید دارای یک شیر یک¬طرفه باشد تا از برگشت روغن سیلندر از طریق پمپ یا شیر فشارشکن، جلوگیری نماید.
شیرهای کنترل
اسپیندل¬ها و فلنج¬های شیر باید به قدری مستحکم باشند که از بدنه شیر خارج نگردند.
شیرهای الکتریکی، به ویژه شیر(های) کاهنده، باید طوری طراحی شوند که توسط فشار هیدرولیکی جک و همچنین توسط حداقل یک فنر فشاری راهنما در هر شیر، به موقعیت سکون برگردند.
مراقبت در برابر خرابي سيستم هیدرولیکی
هنگامی که حرکت پله رو بیش از mm 500 شود، سیستم هیدرولیکی باید شامل یک شیر تركيدگي باشد که به¬طور مستقیم به خروجی سیلندر یا وسیله موثر دیگری نصب شده که در صورت بروز خرابي در هر قسمت از مدار هیدرولیکی (به استثنای جک) باید از پایین آمدن پله رو جلوگیری كند.
شير تركيدگي باید:
– با سیلندر، یکپارچه باشد؛ یا
– به¬طور مستقیم و محكم روی فلنج نصب شود؛ یا
– نزدیک به سیلندر قرار داده شود و با استفاده از لوله¬های صلب کوتاه توسط جوش، فلنج یا اتصالات رزوه شده، به سیلندر متصل شود؛ یا
– به¬طور مستقیم با استفاده از رزوه به سیلندر متصل شود.
شیر تركيدگي باید انتهای رزوه¬ای با يك شانه داشته باشد. شانه باید در جلوی سیلندر قرار گیرد.
سایر انواع اتصالات، مانند اتصالات فشاري یا اتصالات پخ¬دار، بین سیلندر و شیر تركيدگي مجاز نیست.
مراقبت در برابر خزش
مراقبت در برابر خزش باید در پله روهای با محرک هیدرولیکی که جابجايي بیش از mm 500 دارند، فراهم شده باشد.
مثال¬هایی از روش¬هایی که می¬توان با استفاده از آن¬ها، این مورد را به¬دست آورد، عبارتند از:
– سیستم ضد خزش الکتریکی؛
– وسیله پال؛
– درگیر شدن ترمز ایمنی یا یک وسیله گیره¬ای با حرکت به سمت پایین پله رو.
باید از خزش بیش از mm 50 پله رو از کف طبقه، جلوگیری شود.
فشارسنج
باید بین شیر یک طرفه و جک در مدار هیدرولیکی، تمهیداتی برای نصب یک فشارسنج و شیر جداسازی، به منظور انجام آزمون¬ها در نظر گرفته شود.
مخزن
مخزن روغن باید دارای ساختار بسته بوده و شامل یک پرکننده پوشش¬دار، هواکش، وسیله¬ای برای تعیین سطح سیال و فیلتر باشد.
لوله¬کشی و تکیه¬گاه¬ها
کلیه لوله¬کشی¬ها باید مطابق با استاندارد ISO 4413 برای حذف تنش¬های بیش از حد در مفاصل، خم¬ها و اتصالات و به ویژه در هر بخش از سیستم هیدرولیک که تحت تاثیر ارتعاش قرار دارند، پشتیبانی شوند.
لوله¬های صلب و شیلنگ¬های انعطاف¬پذیر باید با استفاده از بست¬هایی که از دیوارها، کف¬ها، پنل¬ها یا جداره¬ها عبور می¬کنند، محافظت شوند.
اتصالات نباید در بست¬ها قرار گیرند.
شیلنگ¬های انعطاف¬پذیر
شیلنگ¬های انعطاف¬پذیر باید به نحوی نصب شود که:
الف- از خمیدگی و کشیدگی بیش از حد شیلنگ در هنگام کارکرد پله رو جلوگیری شود؛
ب- تغییر شکل پیچشی شیلنگ کمینه شود؛
پ- برای جلوگیری از خرابی شیلنگ، مکان¬یابی یا محافظت شود؛
ت- اگر وزن شیلنگ باعث ایجاد کشیدگی بیش از حد می¬شود، شیلنگ به اندازه کافی تكيه¬گاه داشته یا دارای انتهای عمودی باشد.
شیلنگ¬ها باید با سیال هیدرولیک مورد استفاده در سیستم سازگار بوده و با بیشینه فشار کاری آن¬ها به¬طور دائمی علامت¬گذاری شوند (به زیربند 7-13-1-3 مراجعه شود).
عملیات دستی/اضطراری
الزامات زیربند 7-3-2 باید اعمال شود.

نمونه های نصب شده دستگاه پله رو